Szparowatość, wada zgryzu, która znana jest m.in dzięki diastemie, to przestrzeń lub szczelina między dwoma zębami. Najczęściej szparowatość występuje między dwoma górnymi siekaczami, ale może pojawić się między dowolnymi zębami. Funkcją języka i może prowadzić do szparowatości.
Szparowatość, znana również jako diastema, to przestrzeń lub szczelina między dwoma zębami. Najczęściej szparowatość występuje między dwoma górnymi siekaczami, ale może pojawić się między dowolnymi zębami.
Szparowatość może wynikać z różnych przyczyn, takich jak:
- Nierównowaga między rozmiarem zębów a rozmiarem szczęki: Gdy zęby są zbyt małe w porównaniu do szczęki, może pojawić się szparowatość.
- Niewłaściwe nawyki, takie jak ssanie kciuka: Ssanie kciuka przez dzieci może prowadzić do szparowatości, ponieważ ten nawyk może naciskać na zęby, powodując ich rozchodzenie się.
- Niewłaściwe położenie węzła międzyzębowego: Węzeł międzyzębowy to mały fałd skóry, który rozciąga się od górnej wargi do dziąseł między dwoma górnymi siekaczami. Jeśli jest on za duży, może przeszkadzać w zamykaniu szczeliny między zębami.
- Niewłaściwy ruch języka podczas mówienia: Zjawisko to jest nazywane niewłaściwą funkcją języka i może prowadzić do szparowatości.